تکواندو برای دفاع شخصی مناسب­تر است یا کاراته؟

 

تکواندو برای دفاع شخصی مناسب­تر است یا کاراته؟

شادزی اولین سامانه رزرواسیون انلاین باشگاه ورزشی و سلامت


خلاصه:

کاراته و تکواندو دو ورزش اصلی در مجموعه­ی هنرهای رزمی تلقی می‌شوند. با وجود یکی بودن اصول اولیه­ی آموزش در هر دو ورزش، عضوهای درگیرشونده در این دو ورزش متفاوت می­باشند. کاراته اصالت را به حرکات دست می­دهد و ایستایی بیشتری نسبت به تکواندو دارد که اساس آن حرکات پا و ضربات واردشده توسط آن است. برای آن‌ها یی که ترجیح می­دهند علاوه بر اصول دفاع شخصی، تحرک و تمرین­های هوازی بیشتری داشته باشند، تکواندو توصیه می‌شود.

کلمات کلیدی:تکواندو، کاراته

 

اولین سؤال برای کسانی که قصد آموزش هنرهای رزمی را دارند، این است که چه تفاوتی میان تکواندو و کاراته وجود دارد؟ یا اینکه کدام­شان بهتر است؟ در وهله­ی اول باید گفت که تکواندو و کاراته، هر دو از بهترین فرم­های هنرهای رزمی می­باشند که منافع بی­شماری دارند. باید گفت که هر دوی این رشته­های رزمی بر مبنای تأدیب نفس و هدایت شخصی می­باشند. تکواندو و کاراته هر دو در سطح جهانی دارای مسابقه می­باشند، اما این تنها بخشی از برنامه­ی آموزشی آن‌ها  می­باشد.

تفاوت تکواندو و کاراته در دادن اصالت به بخشی از اعضای بدن برای مبارزه و در ریشه­های سرزمینی و بعضی از اسامی می­باشد. تکواندو بر ضربات پا تأکید دارد و کاراته بر ضربه­های دست. خاستگاه تکواندو شبه جزیره­ی کره می­باشد و قدرت اول کاراته ژاپن می­باشد. البته کاراته ریشه در مبارزات با دست در چین دارد. فرم اجرای تکنیک­ها در تکواندو پومسه نام دارد و در کاراته، کاتا. تکواندو در المپیک حضور دارد و کاراته خیر. البته از المپیک بعدی در سال 2020 واردالمپیک خواهد شد. حرکات، ژست­ها و ایست­ها در تکواندو و کاراته با یکدیگر متفاوت می­باشند.

با وجود این که اکثر ضربات در تکواندو با پا می­باشد، اما استفاده از دست هم برای دفاع، مشت، ضربات با دست­های باز، سرنگون­کردن حریف، پرتاب­ها و قفل کردن حریف در آن وجود دارد. در کاراته هم با وجودی که اکثر ضربات با دست می­باشد، اما ضربات زانو در آن وجود دارد و تا حدودی از تکنیک­های لگد زدن استفاده می‌شود.

 

کاراته در مقابل تکواندو، دست در مقابل پا

اما انتخاب میان تکواندو و کاراته می­تواند تنها یک ترجیح شخصی باشد. البته شرایط دیگری هم می­تواند در تصمیم­گیری مؤثر باشند، مانند این که نحوه­ی آموزش در منطقه­ی شما چطور است، امکانات در چه حد است، فضای جمعی آنجا و منطقه چطور است، برنامه­ی کلاس­ها به چه شکلی می­باشد، موقعیت کلاس­ها چطور است، و دیگر فاکتورهای بومی که می­تواند بر تصمیم­گیری شما مؤثر باشد. مثلاً در ایران به خاطر پیشرفت بالای تکواندو و مدال­های زیادی که ایران در سطح جهان و المپیک به دست آورده است، امکان آموزش و میزان پیشرفته بودن آن در سطح خوبی است که حتی می­تواند برای دختران هم در کلاس جهانی برگزار شود.

 

برای دفاع شخصی تکواندو را آموزش ببینیم یا کاراته؟

هنرهای رزمی عملی نظیر تکواندو و کاراته منافع زیادی برای سلامت بدنی و ذهنی دارند. با این دو هنر رزمی، علاوه بر یادگیری دفاع شخصی می­توانید از یک برنامه­ی همه­جانبه­ی هوازی، عضله­سازی و بهبود تناسب نیز بهره ببرید. برای آن‌ها یی که پیگیری یک برنامه­ی ثابت دشوار است، یادگیری و توسعه­ی یک مهارت تازه می­تواند در بازگشت به مسیر پایبندی به یک برنامه مناسب باشد.

همانطور که گفتیم در تکواندو اغلب ضربات با پا انجام می‌شود، و جنب و جوش، و چرخش در آن اصل می­باشد و ضربات دست به عنوان پشتیبان مورد استفاده قرار می­گیرد. در کاراته اما ضربات هجومی با دست انجام می‌شود، پاها ثابت می­باشند و از ضربات پا به عنوان پشتیبان استفاده می‌شود. وجه مشترک کاراته و تکواندو یادگیری صبر و نظم و استفاده از یک برنامه­ی همه­جانبه در تمام اعضای بدن می­باشد. هر دو با قوانین پایه شروع می‌کنند و حرکات اصلی را آموزش می­دهند. در هر کدام از هنرهای رزمی «طرز ایستادن» و روش­های مشت­زنی، لگد زدن، و دفاع متفاوت می­باشد. این مراحل به صورت تدریجی انجام می‌شود و هر حرکت به شما کمک می‌کند تا فرم درست را دریافت کنید.

 

دفاع شخصی، کاراته یا تکواندو

هر دو ورزش تکواندو و کاراته تقریباً تمام اعضای بدن شما را درگیر می‌کند و به شما صبر و نظم را می­آموزد. هر کدام روند تمرینی خاص خود را دارند، که بستگی به سبک شخصی انتخابی شما از کاراته یا تکواندو دارد. اما اگر دوست دارید که حرکات متعادل بیشتر و همه­جانبه­تری را یاد بگیرید، کاراته می­تواند گزینه­ی بهتری باشد. برای آن‌ها یی هم که علاقمند هستند تا حرکات پای سریع و ماهرانه­ای داشته باشند، تکواندو توصیه می‌شود. اما بهترین روش برای این که ببینید کدام ورزش رزمی برای شما مناسب­تر است، بهتر است تا در کلاس­های آموزش مقدماتی هر دو ورزش تکواندو و کاراته شرکت کنید. در واقع نمی­توان گفت کدام یک از دو رشته­ی رزمی تکواندو یا کاراته بر دیگری مزیت دارد. این تنها به فرم بدن شما، ذهنیت شما از دفاع شخصی و نیازتان برای تقویت خودتان بستگی دارد. همچنین اگر به دنبال یادگیری تکنیک­های پایه­ای برای دفاع شخصی هستید که لزوما­ً هم جذاب نیستند، اما سریع و کارا هستند، کاراته می­تواند گزینه مناسبی باشد. اما اگر دنبال این هستید که یک برنامه­ی قلبی عروقی خوب هم در کنار یادگیری دفاع شخصی داشته باشید و از انعطاف و تکنیک­های پیچیده بهره­مند شوید، تکواندو می­تواند پیشنهاد بهتری باشد.

در گام­های ابتدایی کمی استعداد هم می­تواند دخیل باشد. برخی با توجه به حرکات سریع دست­شان ترجیح می­دهند کاراته را انتخاب کنند و برخی هم به همین دلیل ترجیح می­دهند تا پای خود را تقویت کنند و تکواندو را برای خود مناسب می­دانند تا نقطه­ی ضعف خود را پوشش دهند. همه چیز به خود شما و نگاه­تان به مقوله­ی دفاع شخصی بستگی دارد: کاراته یا تکواندو، انتخاب با شماست.

 

بالاترین دان در تکواندو و کاراته چیست؟

 

ترویوکی اوکازاکی، رییس فدراسیون بین­المللی کاراته شوتوکان، با 86 سال سن دارای دان دهم کاراته که 70 سال است کاراته کار می‌کند

با یادگیری مهارت­ها در تکواندو و کاراته رنگ کمربندهای شما تغییر پیدا می‌کند تا به رنگ سیاه برسد. در اینجا شما وارد مرحله­ی ثابتی از مهارت شده­اید. پس از این مرحله و گذراندن آزمون­های مناسب درجاتی تحت عنوان دان تعریف می‌شود که با اصول، فلسفه و ایدئال­های تکواندو مربوط می‌شود. تا امروز بالاترین دان تعریف شده برای کمربند مشکی تکواندو، دان نهم می­باشد. دان دهم به صورت گاه و بیگاه در سیستم کوان به عنوان یک رتبه­ی مشارکتی استفاده می‌شود و یا به صورت درجه­ی افتخاری کوکیوون به ندرت به افراد زنده اعطا می‌شود. دان دهم کوکیوون گهگاه به تکواندوکاهایی تعلق می­گیرد که یک عمر در این رشته فعالیت داشتند و دیگر در قید حیات نیستند. برای به دست آوردن دان­ها نیاز به آزمون­های عملی دان­های پیشین به همراه آن دان مورد نظر می­باشد که شامل تکنیک­های پومسه، شکستن، ضربه بدون آسیب و موارد دیگر می­باشد.

در کاراته نیز همانند تکواندو تعداد دان­ها برابر ده می­باشد که بعد از رسیدن به کمربند مشکی می­توان برای به دست آوردن آن‌ها  اقدام کرد. اسامی این دان­ها از یک تا 10 به ترتیب عبارتند از: شودان، نی­دان، سان­دان، یون­دان، گودان، روکودان، شیچی­دان، هاچی­دان، کودان و یودان. تعداد دان­ها با تعداد خطوطی که بر روی کمربند مشکی حک می‌شود، مشخص می­گردد.

 

ترتیب رنگ­ کمربندها در ورزش تکواندو و کاراته

رنگ­بندی کمربندها در کاراته به ترتیب زیر می­باشد:

1-     نارنجی، کیو 10

2-     نارنجی یک خط، کیو 9

3-     آبی، کیو 8

4-     آبی یک خط، کیو 7

5-     زرد، کیو 6

6-     زرد یک خط، کیو 5

7-     سبز، کیو 4

8-     سبز یک خط، کیو 3

9-     قهوه­ای، کیو 2

10-            قهوه­ای یک خط، کیو 1

سپس نوبت به کمربند مشکی می­رسد.

 

کمربندهای تکواندو

در تکواندو هم ترتیب رنگ­ها از ابتدا تا کمربند مشکی به صورت زیر است:

سفید، زرد، سبز، آبی، قرمز و مشکی. در برخی مناطق رنگ­های نارنجی (بین زرد و سبز)، بنفش (بین قرمز و آبی) و قهوه­ای (میان قرمز و مشکی) نیز به عنوان رنگ کمربند قرار داده می‌شود.

 

منابع:

https://buffalotkd.com/difference-between-taekwondo-karate/

https://www.healthline.com/health/fitness-exercise/karate-vs-taekwondo#bottom-line

https://sites.google.com/a/wcsks.com/leddyj/home/karate-home-page/karate-or-tae-kwon-do

https://www.quora.com/What-does-the-belt-system-mean-in-taekwondo

https://www.quora.com/Whats-the-highest-belt-in-taekwondo